2015.03.29 Ням гараг

2015.03.25-нд Лхавга гараг

Эмэгтэй хүн бүрт бараг ийм зүйл тохиолдож байсан байх.
Үүнээс сэрэмжлэх ганц арга бол хүн багатай эвгүй газраар явахгүй байх юм даа. Гол нь мэдээж ганцаараа...

Дунд ангид байх үе юм даа. Завсарлагаанаар ангийн охид үүдний цонхны дэргэд зогсож байснаа гэнэт л хашгаралдаад ангируу орж ирлээ. Юу болов гэхийн завдалгүй нэг эрэгтэй хүн цонхных нь дор зогсонгоо дуудаад байсан аж. Бүгд харангуут нь өмдөө шувталчихаж. Би ч нэг л итгэж өгдөггүй бас инээд ч хүрэх шиг.

Гэтэл үнэхээр ийм явдал байдгийг хэдэн жилийн дараа өөрийн нүдээр харсан даа. Бүр ганцаараа явж байх даа.
Тухайн үед би нэгэн арга хэмжээнд орох гээд хослол өмсчихсөн дэлгүүрт явж байлаа. Яг гарахын даваан дээр шилэн цонхны цаана нэг эрэгтэй намайг хараад зогсож байх нь тэр.
Эрүүл биш тархинд нь ямар бодол төрсөн юм бүү мэд өмдөн дотроо гараа хийчихсэн...
Хамгаалагч дуудаад эргээд хартал хэн ч байдаггүй.
Надад ямар новшийн сэтгэгдэл төрснийг хэлэх ч юм биш.

Тэр цаг үеэс хойш юбка , даашинз өмсөх сонирхол огцом буурсан даа.
Хаврын улирал ирэхээр хүмүүсийн элдэв бусын синдром хөдлөж эхэлнэ.

Харин дараа нь гэрээсээ гарах завшааныг өөртөө олгон хичнээн ихээр догдлон баярладаг гээч...
Тэр тэнгэрийг хар даа
Тэр нарыг хар даа
Тэр моддыг хар даа
Тэр газар шороо , хөрсийг хар даа
Тэр шувуудын жиргээг сонс доо
Тэр өчүүхэн жоохон шавж хорхой хүртэл анхаарал татаж сайхан санагдаж байгаа биз.
Энэ бүхэн таатай биш гэж үү?
Үүнээс баясал таашаал авах гэж тэмүүлэн гарч ирсэн биз дээ гээд л...

Яагаад ч юм бэ хэсэгхэн хугацааны дараа тэр амьд зүйлс ор мөргүй алга болох шиг болдог.
Хүмүүс тэр бүгдийг зүгээр л хий хоосон шуугиан болгон хувиргах шиг болдог.

Хэн ч яагаад гэж асуухгүй
Хэнд ч би тайлбар хэлэхгүй
Хэзээ эхлээд ,
Хэзээ дуусахыг нь би мэдэхгүй ...






                                                   ~~~~~ ЭМИЛИ ~~~~~

2015.03.15 Лхагва гараг
    Би сэтгэл хөдлөл мэдрэмжүүдээ ярихаас илүү үргэлж бичиж суух дуртай. Учир нь үүнийг минь ойлгох хэн нэгэн энэ ертөнцөд бус өөр галактикт оршиж буй бололтой.
Эсвэл би үүндээ итгэчихээд , намайг ойлгох нэгнийг олж хардаггүй байх.
Би маш олон бичиж буй зүйлсээ бусадтай хуваалцахыг хүсдэг ч болохгүй нь болохоосоо их юм.
Би хүүхэд байхаасаа л туузан бантаканд дуртай байсансан. Одоо ч дуртай хэвээр...
Юбка , оймс , үсний боолт гээд юм бүхэндээ тууз зүүдэг байлаа.
Учир нь би туузнаас итгэлийг олж хардаг.
Өөртөө итгэл нэмэх гэж хэргэлсэнгүй ээ. Харин бусдад итгэл бэлгэлэх гэж тэр шүү дээ.
Гэх дээ сонин нь би хэн хүнд барагтай итгэдэггүй хирнээ яагаад бусдад тэрийг өгөхийг хүснэ вэ?
Өөр шиг ээ байлгахыг хүсдэггүй болохоор ...

    
                         

                                                             

                                                               

                                                                  ~~~~ ЭМИЛИ ~~~~

2015.03.09 Даваа гараг



               
                                                                   ~~~~ ЭМИЛИ ~~~~

Хүсэл , тэмүүллээр гэрэлтсэн нүдээр намайг ширтэж
Хүч , урам зоригоор дүүрэн үгээ надад шивнэж
Хязгааргүй их итгэл надад нэхэлгүй өгдөг ч
Хойшдоо , энэ нь эргэлзээ болж бутардаг
НАДАД ХЭНИЙ Ч ИТГЭЛ ХЭРЭГГҮЙ ...
Хүнд итгэсэн зүрхээ би худал хуурмагаар хэрчүүлж
Хуурамч итгэл сэтгэлийг нь дэндүү их өрөвдөж
Хорвоо дээрх бүх зүйлс үнэний эсрэг байдгийг мэдэж
Хоолоо би нулимстайгаа холиод идэж сууна
НАДАД ХЭНИЙ Ч ИТГЭЛ ХЭРЭГГҮЙ
Одоо надад хэний ч итгэл хэрэггүй
Орчлонгийн бүх хүмүүс миний төлөө гэсэн ч
Орь ганцаараа би өөрийнхөө итгэлийг өвөртлөөд
Омог бардам инээмсэглээд холоо явах болно
НАДАД ХЭНИЙ Ч ИТГЭЛ ХЭРЭГГҮЙ ...