2015-12-26-нд Бямба гараг
Тэр намайг гэрлүү минь хүргэж өгнө.
Даарсан гарыг минь бүлээцүүлэх гэж яарна.
Одоо хүртэл чиний үнэр гарнаас минь арилаагүй байна.
Яагаад бидний харилцаа ийм гунигтай байдаг юм болдоо.
Яг л хацрын бяцхан хонхорхой шиг гэж тэр нэгэнтэй хэлж билээ. Гоё хэлж байгаа биз ...
Чамайг би үнэн гэж бодсон
Чамайг би хүн гэж бодсон
Чамайг би бусдаас өөр гэж бодсон
Чамайг боддог болчихсон.
Миний дотоод мэдрэмж бүхнийг минь чи мэдрээд байгаа юм шиг үйл хөдлөл чинь хачин жигтэй сонин...
Би дотоод мэдрэмжээ дээд зэргээр нууж сурсан болоод тэр үү нуусаар л , тэвчсээр л ...
Чи бага багаар дотоод бүхнийг минь нээсээр л бас хүлээсээр л ...
Миний нуугдмал учир билүүлэг амьдралд чи орж ирэхэд тун ойрхон байгааг , би сая л анзаарах шиг боллоо.
Намайг гэрлүүгээ орох гэж алхахыг минь хойноос харуулдсаар... Харин энэ үед гуниг надтай ханьсан алхана. Өнөөдөр чи яг жаахан хүүхэд шиг гунигласан.
Сайхан бүхэн ийм л богинохон хугацаатай байдаг шүү дээ.
Чи миний маш эмзэг сэтгэл зүйд гайхалтай сэтгэгдэл төрүүлж чадсан. Би энэ мэдрэмжүүдээ чамтай хуваалцахыг хүссэн ч чадаагүй.
Би чамд өөрийгөө зориулж чадахгүй байх. Учир нь чамайг хайрлах тэр бүсгүйн нүднээс нулимс унаган би өөртөө аз жаргалыг хүсэж чадахгүй.
