Ганц чи биш , би ч биш , харин бид бүгд , хүн бүр ялагч байж болно...

                        Би Шонн Ковигийн нэгэн номыг уншин суухдаа иш татан бусадтай хуваалцахыг хүссэн олон зүйл байвч хэт нурших гээд байх шиг. Ямар ганцаараа ном уншдаг баатар биш дээ ч гэж бодогдохыг нуух юун. Тэгээд нэгэн сэтгэл хөдлөгсөн бяцхаан хэсгийг нь сонирхуулж байнаа.

    "Пол Саймон гэдэг сенатын гишүүний ярих дуртай нэгэн түүхийг энд өгүүлье.

Үүнийг ярих болгонд түүний хоолой зангирч , нулимс нь цийлгэнэдэг аж.

Тухайн үед Саймон хөгжлийн бэрхшээлтэй тамирчдын пара-олимпийн ерөнхийлөгчөөр ажиллаж байж.

  Тамирчид бүгд гүйлтийн гараан дээр цугларч , буун дуун дуугармагц бүгд гараанаас хөдлөв. Замынхаа ихэнх хэсгийг туулаад байтал тамирчдын нэг нь уначихав. Үзэгчид ч уулга алдан юу болохыг амьсгаа даран хүлээж байж. Гэтэл бусад тамирчид бүгд уралдахаа больж , эргэн харж , унасан нэгнээ босгож туслахаар буцжээ. Унасан тамирчнаа босгоод , бүгд гар гараасаа барин хамтдаа барианд орж иржээ. Тэд бүгд унасан нэгнээсээ өөрийгөө олж харах нь тэр шүү дээ."

Хүмүүсийн хоорондын харилцаанд өрсөлдөөн байх учиргүй. Учир нь аливаа харилцаанд хэн ч ялагддаггүй бас хожигддоггүй.

Найз нөхөд , гэр бүл , хайр сэтгэл гээд олон чухал шийдвэрийг гаргах даа хамтдаа ялагч байх сэтгэлтэй байгаарай.

Чи ч чадна , Би ч бас ... 

Бид бүгд ялагч ...