Юуны өмнө ганц хоёр үгсийн утгыг тайлбарлах нь оновчтой болов уу гэж бодлоо.
Яагаад секс хийдэг вэ? гэж асуулт асуухад ихэнх хүмүүс оновчтой хариулт хэлж чаддаггүй. Нэг хэсэг нь ичингүүрч , өөр хэсэг нь нүүрээ буруулан зугтах эсвэл зарим нэг нь "Хоёр мах үрэлцэхийг хэлнэ" гэж хэлэх жишээтэй.
 
 
 

    Яагаад вэ?
Секс гэж юуг хэлээд байгаа учрыг төдийлөн мэдэхгүй , ярих ёсгүй зүгээр л үйлдэхэд болох асуудал гэж боддогтой нь холбоотой эсвэл өөр зүйл нөлөөлдөг байх.
Гэвч "Секс гэдэг бол Монгол үг биш. Үгчилэн буулгавал 'хүйс'
Утгачилан хэлбэл эр эм хүний бэлгийн харьцааг илэрхийлсэн үг.
Энэ үг өнөөгийн ойлголтоор завхай шалиг самуун бузар муу талаас нь өрөөсгөл хандах зүйл биш гэж бодном.
Секс бол эрэгтэй эмэгтэй хүмүүсийн хоорондох хайр дурлалын хамгийн дээд илрэл гэдгийг мөг бие сэтгэлээрэй үүнийг мэдэрч байгаа гэдгийг ойлгох хамгийн чухал байх.
Хайр дурлал гэх ухагдахууныг эртний энэтхэгийн мэргэдийн сургаалд  "Сэтгэлийн хүсэл нөхөрлөлийг , биеийн дур хүслийг , ухааны итгэлийг төрүүлнэ. Энэ гурван хүслийн нийлбэрээс хайр дурлал үүснэ", гэж тодорхойлсон байдаг юм билээ.
Хүн төрлөхтний соёл иргэншлийн төвийн нэг нь эртний их соёлт Энэтхэг орон юм. Тэд ганга мөрний өргөн уудам хөндийд өөрсдийн гэсэн түүх , соёл , урлаг угсаатны зүйгээрээ маш их гайхамшгийг бүтээсэн ард түмэн билээ.

     За ингээд Кама судар ном хэрхэн зохиогдох болсон тухай түүхийг ерөнхийд нь өгүүлье.


"...Энэтхэг (Кашмир) орныг их хаан Хачид Бхоож-н хаанчилж байсан. 16-р зууны үед их хааны олон сайд түшмэдүүдийн дотроос эрдэм ухаанаараа тэргүүн мэргэн , ялангуяа эр эмийн энгэр зөрүүлэх ёсны талаар ихэд мэргэшсэн бөгөөд тэр талаараа хэнийг ч өөрийнхөа өмнө оруулахааргүй нэгэн аж. Тэрээр дур сэтгэлээрээ , махан биеэрээ насан туршдаа энгэр зөрүүлэх ёсны туршилт дадлагыг өөрийн биеэр үйлдэж ихээхэн туршлага хуримлуулсан бодьсодва Коокаа бандид гэгч мэргэн хүн байжээ. Нэг өдөр их хаан түүнийг дуудаж нутгийн ард олноос төрд төлөх албан татвар гувчуур хураалгах зарилаг буулгаж хөдөө орон нутагт томилон явуулжээ. Коокаа албан гувчуур хурааж явах зуур өөрийн дур сонирхолтой ажлаа орхисонгүй. Нутгийн өнгө зүс гойд гоо үзэсгэлэнт бүсгүйчүүдтэй цэнгэн жаргаж , гурван сар гаруй найр наадам , зугаа цэнгэл хөөцөлдөж явах даа албан татварт татсан татвараа юу ч үгүй үрэн таран хийж байх үйлдлийг нь хаан дуулж түүнд маш ихээр хилэгнэж , үг дуугүй баривчлан гянданд хорихыг тушаасан гэдэг.
Гэтэл нэгэн өдөр хааны ордонд урьд өмнө нь хэн ч үл мэдэх , зүс танихгүй үзэсгэлэнт гоо сайхан бүжигч бүсгүй ирж бүжиглэж үзүүлжээ. Тэр бүсгүй уян налархай бүжиглэх зуураа хамаг хувцсаа нэг нэгээр нь тайлж  эцэст нь эхээс төрсөн махан биеэрээ үлдэж гэнэ. Түүнийг сонирхон харж байсан хаан болон сайд түшмэд нар ихэд гайхан биширч байсан боловч гэнэт хаан уурлан
-Муу эм чи , хаан дээдсийнхээ өргөө ордонд , төрийн ихэс дээдсийнхээ нүүрэн дээр ичгүүр сонжуургүй шалдан нүцгэн байх даа зовохгүй байна уу? гэхэд бүсгүй
- Их хаантан минь , миний буруу юм хийснийг өршөөгөөрэй. Гэхдээ танай энд чинь эр хүн үзэгдэхгүйн учир юу билээ? гэж ёгтлон хэлжээ.
Хаан үүнийг сонсоод ихэд гайхаж , үл ойлгосноо мэдээд сайд түшмэд нараасаа тусламж гуйн тэдэн рүү харваас тэдний дотроос нэгэн түшмэд
- Үүний нарийн учрыг Коокаа бандид л тайлж чадна. Өөр хэн ч чадахгүй учир гяндангаас нь энд авчирвал яасан юм бэ? гэж хаанд зөвлөв.
Коокааг гяндангаас үтэр түргэн авчирч нөгөө ёгт үгийг асуужээ.
Коокаа юу ч дуугаралгүй нөгөө бүсгүйг тусгай тавцан дээр аваачин хэвтүүлээд түүний биеийн арьсан дээгүүр хэдэнтэй гараараа илэх төдийд бүсгүй номхорон тайвширч унтаад өгч гэнэ. Их хаан маш их гайхан бишэрч учрыг асууваас тэрбээр ийнхүү хариулжээ. 'Ямарваа бүсгүй хүнд хэд хэдэн цэг бие махбодид нь байдаг...'
Хаан Коокаа бандидын энгэр зөрүүлэх ёсны мэдлэг ухааныг ихээр үнэлэж гяндагаас нь суллаж , энэхүү мэдлэг чадвараа хөгжүүлэн олон түмэнд тус болох юм бүтээхийг зарлиг болгосон гэдэг... " түүхтэй.

Жагар орны мэргэдийн зохион тууривсан хүний заавал ч үгүй мэдвэл зохилтой судрын аймгийн ухааны 18 орон хэмээн нэр заасны нэг нь энэхүү 'Кама судар' ажээ.

Би ер нь хүний сэтгэл зүйтэй холбоотой зүйлс болон эротик урлаг бага сага хувьдаа судлах дуртай юм.
Секс судлал бол хүний бие судлал , сэтгэл судлал , анагаах ухаан зэрэг өдий төдий асуудлыг хүйстэй холбон судалдаг шинжлэх ухааны цорын ганц салбар мөнөөс мөн. Үүнтэй олон орны судлаач мэргэд ч санал нийлдэг шүү.
Тэгээд энэ төрлийн ганц хоёр ном уншиж өчүүхэн мэдлэгийн хэсгээсээ хуваалцаж байгаа юм.
Мэргэжлийн хүний хажууд бол мэдээж ичмээр дамшиг ч юм шиг санагдах үе байх юм аа. ^_^

                                                     

                                                           Юрий Иванович Пименов
                                                                   (1903-1977)

    Юрий Иванович Пимелов бол уран бүтээлчийн хувьд азтай нэгэн байв. Анх харахад жирийн гэмээр үзэгдлээр гүн гүнзгий агуулгыг илэрхийлэхийг чармайдаг , уран сайхны гол үзэл баримтлалаа "Жирийн зүйлийн жирийн бус байдлыг дүрслэн гаргах" , "Дэлхий ертөнц бид тэр бүр ажиглан олж хардаггүй яруу найраг , гоо сайхнаар элбэг баян , өдөр тутмын амьдралын сайн сайхан , энгийн зүйлийн тансаг мөн чанарыг харуулах" гэж томъёолж байв. Түүний бүх бүтээл амьдралын баяр баясгалан , хийморь золбоогоор бялхаж байдаг. "Дурлал мэндлэв" , "Сүйт бүсгүй" , "Шинэ хороолол" , "Маргаашийн гудамжинд болох хурим" , "Шинэ Москва" гэх зургуудын нэр болон бүтээлүүдийн бүх дүрүүдийн нас залуу байгаагаас үзэхэд л шинэ бүхнийг сонирхдог нь илэрнэ.
   Энэ бол ердийн сонирхол шохоорхол биш амьдралыг байнгын хөдөлгөөн , шинэчлэлийн үйл явц гэж үздэгийн илэрхийлэл юм. Түүний уран бүтээлийн арга барил 20-р зууны 1930-аад оны дунд үед тууштай өвөрмөц тогтолцоо болон төлөвшсөнийг , ахуйн сэдвийг хотын байгальтай хослуулсан "Шинэ Москва" зураг бэлхнээ нотолно. Энэ зурагт ахуйн сэдэв байгалийн уянгалаг зохиомжоор далдлагдах шиг сэтгэгдэл төрнө.
  Түүний уран зургийн зохиомжууд маш өвөрмөц , зурганд үзэгчдийн анхаарлыг татах ямар ч үйл явдал байхгүй. Тухайлбал "Шинэ Москва" зурагт нийслэл хотын машин , явган зорчигч дүүрэн Свердловын талбайг дүрсэлсэн байна. Энэ зургийн нүүрэн талд жолоо барьсан залуу эмэгтэй , хөнгөн тэрэгний суудал , урд шил л байна. Гэвч уг зурагт тус хотын унаган оршин суугчийн эх орнийхоо өөдрөг үйлсээр бахархах сэтгэгдэл уншигдана.
  Зургийн зохиомжийг үзэгчид зам руу гэнэт ортол баярын гоёлоо зүүсэн хотын дүр төрх нүдний өмнө тодорч байгаагаар хийсэн бөгөөд хамгийн гол өгүүлэмж "Шинэ Москва" юм. Зураая маань зочломтгой гэрийн эзэн шиг үзэгчдийн өмнө төрлөх хотоо дэлгэн үзүүлж , үзэгчид Москва хотын хэзээ ч давтагдашгүй гоо сайхныг бахархан сонирхоно. Хаврын бороонд угаагдаж цэмцийсэн өргөн гудамж , зөрөлдөх машинуудын урсгал , баяр ёслолын байдлаар чимгэлсэн байшингууд , ажил хэргээр яаран алхах Москвачууд ...
   Баруун талд нь Их театрийн өргөн чөлөө , Зөвлөлүүдийн ордон , Сайд нарын зөвлөлийн ордон , зүүн талд "Москва" зочид буудал байна.  Зурагт дүрслэгдэх бүх зүйл бодитой учир хүн бүр хараад шууд таних байх.
   Үзэгчдийг зураач маань хотын урсгалд шууд татан оролцуулж бид ч тэрхүү урсгалд нийлж болж буй бүх үйл явдалд оролцож байх шиг санагдана. Жолоо барьсан бүсгүй шиг үзэгч хөдөлгөөнд оролцож бүхээгний урд цонхны дээд талд байгаа толинд ард хоцрох зам , бүхээгний цонхоор урд улам өргөсөх гудамжийг харна.
Ю.И.Пименов бусад олон зургийн адил энэ зурагтаа орон зайн босоо дүрслэлийг өргөн дэлгэцтэй холбож зурагт байгаа зүйл бүр нь бүх зүйлстэй зэрэгцэн оргиж байгаагаар гаргажээ.
  Ялангуяа дүрслэл бүрийг онцгой цэгээс харуулсан болохоор хөдөлгөөн үйлдэж байгаа шинж гайхлтай бодитой юм шиг санагдана. Алсад байгаа зүйлс сүүмэлзэн харагдаж байхад нүүрэн талын өчүүхэн жижиг зүйлс ч тод харагдаж байгаа нь хөдөлгөөн үйлдэж байгаа сэтгэгдлийг улам лавшруулна.
   Хотын байгалийн үзэсгэлэн төгс байдал , шаргалдуу , алтархаг, цэнхэр туяа , жолооч бүсгүйн улаан шаргал үс , зуны нимгэн цайвар даашинз нь энэ зургийн уянгалаг шинж чанарыг илтгэнэ.
Энэ зургийг харахад сэтгэл өөрийн эрхгүй баяр хөөрөөр дүүрнэ. Амьдралынхаа туршид төрөлх хот түүний оршин суугчдыг ийнхүү бахдам сайхнаар магтан дуулсан зураач ховор билээ.

  

                Нэгэн өдөр Маргад ганцаараа ээлжит гадуур зугаалах аялалаа үргэлжүүлж байжээ. Зугаалах болгондоо хүнгүй орчин , хоосон сандал дээр сууж амс хийдэг байв. Кока Кола ууж , хөнгөн зууш идэх гэж байхад нь нуурын хажууд жижиг модон саравчинд ганцаар суух нэгэн муурыг харжээ. Маргадыг ч анзаарсан өвгөн муур хамт цай уухыг санал болгожээ. Маргад уриалгахан зөвшөөрч саравч руу очжээ. Саравч энгийн нэг модоор бус олон зуун жилийн настай улаан зандан модоор хийгдсэн болох нь модны өвөрмөц сайхан үнэрнээс мэдрэгдэнэ. Нарийн нямбай нягт утга агуулсан сийлбэрүүд сийлсэн нь үнэхээр үлгэрийн мэт ба Маргад анх удаа тийм гоё саравч харж байгаа нь тэр байлаа.
Өвгөн муур цайны ёс дэг жаягийг тун сайн мэддэг нэгэн болох нь түүний сонин содон бяцхан гүц , аяга , цай чанах арга барилаас нь мэдэгдэнэ. Анхилам сайхан үнэртэй ногоон цайгаар Маргад дайлуулангаа хууч хөөрөх үед хэдхэн минут болсон мэт боловч нар жаргах гэж буй нь олон цаг өнгөрснийг илтгэх ажээ. Тэр хоёрын салах цаг болж Маргад явах гэтэл өвгөн муур хойноос нь "Хүүе хүүхдээ адгуус малын ундаагаа аваарай" гэж хэлэх нь тэр
Маргад гайхан 'Юу байдаг билээ?' гээд эргэн хартал савтай 'Кока Кола' нь байжээ.
Ундаагаа очиж авах үед нь өвгөн муур
"Адгуус шиг байх уу
Хүн шиг байх уу гэдгийг хүн өөрөө шийддэг юм. Одоо чи юуг илүү ууж байх аа мэддэг болсон шүү" гэж хэлэн инээмсэглээд , тэр хоёр салсан билээ.
Үүнээс хойш тэр хоёр хэзээ ч уулзалдаагүй бөгөөд тэр саравч ч дахиж үзэгдэхээ байжээ.
  Тийм хэдий ч мундаг бичгийн эрдэмд суралцсан , билэг төгс оюун ухаантай өвгөн мууртай учирсан даа Маргад ихэд баяртай байсан бөгөөд түүний цайны ёс ,хэлж байсан үгс нь хэзээд ч мартагдахааргүй сургамж болсон ажээ.

    
                           Сэргэн мандалтын хожуу үеийн нэрт зураач Тициано Вечеллио 1477-н оны (Зарим эх сурвалжид 1480 гэж тэмдэглэгдсэн байдаг) үед Альпийн уулсын энгэрт орших Пьеве Де Кадоре гэх бяцхан тосгонд төржээ.
  "Урбины Венера" хэмээх гайхамшигт зургийг Тициан 1538-н онд зурсан нь эдүгээ Флоренцийн Уффицийн галерейд хадгалагдаж байна. 119см × 165см хэмжээтэй уг зургийг Тициан Урбиногийн гүн Франческа Мариа делла Роверын хүү Гуадобальдо делла Роверын хүсэлтээр зуржээ. Энэхүү зураг Жоржонегийн "Унтаж буй Венера" зурагтай адил мэт харагдаж байгаа ч үнэн хэрэгтээ тун ялгаатай.
Тэгээд ч "Унтаж буй Венера" зургаа Жоржоне дуусгаж чадалгүй насан өөд болсон бөгөөд үүнийг нь Тициан гүйцээн зурж Жоржонегийн нэрээр алдаршуулсан юм.
"Урбины Венера" зураг нь Жоржонегийн бүсгүй хүний нүцгэн биеийн гайхамшгийг дүрслэн үзүүлдэг арга барилаас тэс өөр юм. Энгийн гэр бүлтэй залуу бүсгүйн халуун дулаан , тайван сайхан орчин дахь аз жаргалтай амгалан мөчийг дүрслэн үзүүлснээрээ онцлог болсон.
  Гэр бүлийн амгалан , зөөлөн дулаан уур амьсгалыг харуулахын тулд Тициан цонхны цаадах амьдрал , бяцхан өхөөрдөм нохой , үйлчлэгчийн амьтантай харьцаж буй эелдэг байдал зэргээр чимэглэн , хурц тод өнгөний зохицол бүхий гайхамшигтай бүтээл юм.
Энэхүү зураг нь Гуадобальдо делла Роверын 1534-н онд хатагтай Гиулиано Варанотай гэр бүл болсонтой холбоотой байж болох эсвэл энэ нь гүнгийн хатны залуу үеийн зураг байж болох юм гэж уран зураг судлаачид үздэг аж.